- wydziedziczać
- wydziedzicza|ć
\wydziedziczaćny несов. лишать наследства* * *wydziedziczany несов.лиша́ть насле́дства
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
wydziedziczać
Смотреть что такое "wydziedziczać" в других словарях:
wydziedziczać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wydziedziczaćam, wydziedziczaća, wydziedziczaćają, wydziedziczaćany {{/stl 8}}– wydziedziczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, wydziedziczaćczę, wydziedziczaćczy, wydziedziczaćczony {{/stl 8}}{{stl 7}} pozbawiać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rugować — ndk IV, rugowaćguję, rugowaćgujesz, rugowaćguj, rugowaćował, rugowaćowany 1. «usuwać z zajmowanego miejsca, wydziedziczać z nieruchomości; wysiedlać, wydalać» 2. «wypierać, zastępować czymś innym, usuwać, eliminować» Nowe zwyczaje rugowały stare … Słownik języka polskiego
wydziedziczyć — dk VIb, wydziedziczyćczę, wydziedziczyćczysz, wydziedziczyćdzicz, wydziedziczyćczył, wydziedziczyćczony wydziedziczać ndk I, wydziedziczyćam, wydziedziczyćasz, wydziedziczyćają, wydziedziczyćaj, wydziedziczyćał, wydziedziczyćany «pozbawić kogoś… … Słownik języka polskiego
